Iets waar ik me de voorbije maand in verdiept heb, en me enorm verrijkt heeft, is de polyvagaal theorie.

Ik ben me er wel van bewust dat hoe ik me voel sterk kan verschillen van moment tot moment, maar vaak voelde ik me er nog aan overgeleverd. Het overkomt me, ondanks het feit dat ik van mezelf vind dat ik er al redelijk bewustzijn rond heb. Ik zou het liefst van al me open voelen naar iedereen, gezellig en sociaal zijn, maar dat is nu eenmaal niet het geval. Soms overvallen gevoelens van “overweldiging”, “angst”, “depressie” me en zit ik er in.

Het kader van de "polyvagaal theorie" (theoretisch ontwikkeld door S. Porges, en praktisch uitgewerkt door D. Dana) hielp me om conceptueel te plaatsen wat er precies met me gebeurt. Maar meer dan dat, het geeft me meer verzachting en begrip voor mezelf. Het geeft me handvaten, niet om het te “fixen”, maar om mezelf beter te begrijpen, weten wat er onderliggend speelt, om mezelf zo terug naar meer openheid te brengen.

Waar het hart van vol is… loopt de mond van over :) Hopelijk brengt het jullie ook zo veel als het mij reeds gebracht heeft

Er zit een heel kader achter en enkele boeken die ik zeker aanraad zijn:

• De polyvagaaltheorie: De neurofysiologische basis van emotie, gehechtheid, communicatie en zelfregulatie (Stephen W. Porges)

• De polyvagaaltheorie in therapie - Basisboek Het ritme van regulatie (Deb Dana)

Maar misschien is deze website wel een goed startpunt voor wie interesse heeft.